Maandenlang (jaren?!) rondlopen met slaapgebrek, dat hoort er nu gewoon maar bij. Niet dus! Als slaapcoach hoor ik vaak misverstanden over baby’s en slaap. Tijd om deze voor eens en voor altijd de wereld uit te helpen! Ontdek hier 5x misverstanden over slaap en baby’s die kersverse slashparents onnodig met een schuldgevoel opzadelen. En ze zo misschien nog méér slaap kosten … Lees je even mee?
‘Kom kom (al lachend), gewoon wat strenger zijn en minder verwennen en dit slaapprobleem lost zichzelf wel op.’ Vaak krijgen kersverse ouders dit als ’tip’ rond de oren geslagen. Niet dus! Jonge baby’s hebben juist heel hard hulp nodig! Zowel voor slashparents als voor de baby zijn die eerste vier maanden best … tja… hoe vat je dat samen in één woord? Die explosie van liefde en overmand worden, die overload aan hormonen verpakt in een pakketje van slaaptekort met een leven in pyjama als kers op de taart? Pittig (?), intens (?), magisch (?) of misschien denk je wel … ‘Dit nooit meer’? Hear, hear! Je bent niet de enige!
Je zal je dan wel afvragen – wie oh wie – deze kraamperiode zwangerschapsVERLOF heeft genoemd. Ervaringsdeskundigen beamen het: verlof is ’t niet echt. Uitdagend is het zeker! In de eerste plaats voor je baby, want ‘die knusse baarmoeder was wel heel erg knus en nu moet hij/zij plots alles zelf doen’. Maar het is ook uitdagend voor kersverse slashparents! Want dat schattig hoopje is volledig afhankelijk voor zowat alles; voeden, slapen, troosten,… Dus veel slaap en rust valt er niet te rapen in dat ‘verlof’!
Schattige lachjes, blinkende oogjes,… in overvloed. Dat wel!
Rust zoeken in de chaos, met zo’n baby. En al wiegend (trager, sneller, meer jiggelend, zachter, harder,…), dragend, wandelend, shussend, rijdend, fluisterend,… krampjes en andere lichamelijke ongemakjes opvangen. Dat ook! Dat die eerste vier maanden kunnen aanvoelen als het eindpunt van een te snelle sprint en dán nog de start van een marathon inzetten, komt voor heel wat ouders als een donderslag bij heldere hemel. Want eens je wakker wordt uit die babycocon (van wat het zwangerschapsverlof voor sommige slashparents is), komt ook de reality-check en de vele verhalen van anderen. Over baby’s die ondertussen wél al doorslapen. En dan … begint de twijfel en dán ontstaan de misverstanden. We nemen er samen enkele onder de loep!
Misverstand 1: alleen mijn baby slaapt niet goed
De zaadjes van twijfel en onzekerheid worden gezaaid in het oververmoeide hoofd van ouders en verder gemest met gevoelens van schaamte en schuld. Want je ziet plots alleen maar goed slapende baby’s rondom jou (comfirmation bias, aka tunnelvisie, weet je wel). ‘Als het al die andere moeders lukt moet het mij toch ook lukken?’ en ‘Als het mij niet lukt dan zal het toch wel zeker mijn schuld zijn?’ Think again!

Misverstand 2: mijn baby moet ZELF een slaapritme vinden
Na die eerste vier maanden zullen baby’s in een verschillend ontwikkelingstempo ‘klaar’ zijn om zelfstandig te slapen. Sommige baby’s kunnen dit al snel helemaal ZELF (ja, dit kan!) en andere hebben hier nog heel veel (lees: heel veel!) hulp bij nodig. Wanneer we uitzoomen, hangt dit zelfstandig slapen ook samen met heel wat andere factoren die de unieke slaapsituatie van jouw kindje bepalen:
Ook de context achter de antwoorden van deze vragen spelen hun rol in het slaapleven van jonge kinderen en hun ouders …
Misverstand 3: ik mag mijn baby niet zo verwennen
Onder de 3-4 maanden kan je je baby niet verwennen. Meer nog: je kan baby’s van die leeftijd zelfs nog niets leren! Je baby is daar neurologisch nog niet klaar voor. Je baby weet helemaal niet dat hij in slaap gevallen is in jouw armen en nadien in zijn bedje wakker wordt. Je hoeft dan ook niet bang te zijn om je baby een foute ‘gewoonte’ aan te leren. Je baby in slaap voeden, wiegen, dragen, … is niet fout. Die handelingen kunnen wel slaapassociaties geven, maar pas vanaf de leeftijd van 3 tot 4 maanden. Sidenote: Jonge kinderen kan je nooit verwennen met liefde en aandacht, wat weer niet wil zeggen dat je grenzeloos moet zijn. Duidelijke grenzen geven de voorspelbaarheid die baby’s nodig hebben om zich aan hun slaapje over te geven.

Misverstand 4: dé gouden tip is …
Het is al te laat, de onzekerheid over ‘of je baby wel normaal slaapt’ knaagt. Het zaadje is geplant en het urenlang blogs, boeken, insta-posts en fora afschuimen op zoek naar dé gouden tip om de baby te laten doorslapen voedt die onzekerheid en het schuldgevoel. Toch nog op zoek naar dé gouden tip? Spoiler alert; ik kan je nu al zeggen… die is er niet! Elk kindje en elke slaapstruggle is anders en dus zal ook de oplossing anders zijn… al geef ik wel graag volgende tip(s) mee.
Is er momenteel heel veel protest bij het slapengaan? Veel decibels, woede- aanvallen of huilen? Als dit het geval is, is het zeker altijd een goede optie om te kijken naar oververmoeidheid, voldoende verbinding overdag en of je kindje wel moe genoeg is op het einde van de dag. In dat geval kan het protest heel groot zijn en dan laat je de focus op in slaap vallen best even los, want je kind heeft geen bewuste controle over slaap. Focus eerder op voldoende activiteiten en beweging overdag, zodat de slaapdruk groot genoeg is. Of meer op een rustgevende avondroutine met ontladende activiteiten. Tot slot: richt je op het ondersteunen en het aanbieden van deze rust door samen te relaxen, aandacht te geven, liefde te geven en je kindje te complimenteren. Een rustige, liefdevolle en veilige overgave naar slaap als vast onderdeel van de avondroutine en het bedritueel helpt om het protest te minderen.

Misverstand 5: dit ‘slaapprobleem’ lost zichzelf wel op
Het uitstellen van slaap en het kort slapen overdag in combinatie met de onderbroken nachten, zorgt ervoor dat je samen met je baby in een cirkel van oververmoeidheid terechtkomt. De baby laten doorslapen is zeker geen rocket science. Maar heb je ooit al geprobeerd uit te zoeken waarom je baby niet slaapt terwijl je zelf een slaapgedepriveerde kampioen bent? Kunnen we van een baby verwachten dat hij zelf uit deze cirkel van oververmoeidheid komt? Ik vrees van niet! Dat maakt dat heel veel slaapproblemen zichzelf niet oplossen. Oplossen van slaapproblemen vraagt een totaalaanpak, een analyse van de factoren die de slaap verstoren en een concreet actieplan dat je kan volhouden …